Άλλος ένας εκτός "παραγωγικής διαδικασίας"

Zεις για να δουλεύεις, δουλεύεις για να ζεις. Τίποτα από τα δυο πια. Έμεινα χωρίς δουλειά. Και το απολαμβάνω...

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς...



Κάπου πήρε το αυτί μου στις σκουπιδο-ειδήσεις των 8 για πρωτοβουλίες της φιλεύσπλαχνης μαμάς μας, της Ευρώπης, ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό που αυτή επιφέρει.


Με το παρντόν, αλλά έχει γίνει κάποιο λάθος.
Αν κάποιος πρέπει να νοιώθει αποκλεισμό αυτοί είναι οι πλούσιοι. 80 εκατομμύρια φτωχοί υπολογίζονται στην Ευρώπη. Από αυτούς, τα 9 περίπου πρέπει να είναι οι Ελληνες. Για ποιό αποκλεισμό μιλάμε; Αφού εμείς είμαστε οι πολλοί...

Μην τρελαθούμε κι όλας δηλαδή. Να πάνε οι ψυχολόγοι της Ευρώπης να βοηθήσουν τους λεφτάδες, που ζουν αποκλεισμένοι σε κάτι ορεινά κράκουρα, σε ανηφοριές του Διονύσου, σε μαχαλάδες της Εκάλης, σε υψίπεδα της Ανω Βούλας και της Ανω Γλυφάδας. Μόνοι, μέσα σε κάτι δέντρα, σαν τον Τάσο με τη Γκόλφω. Με παρέα κάτι σκυλιά με περμανάντ... Χάλια μαύρα.

Ο θούριος του Μίκη βρήκε επιτέλους νόημα. Eίμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς νεόπτωχοι. Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται. Γίναμε επιτέλους πολλοί...Το θέμα είναι, θα το καταλάβουμε ποτέ;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου